KÖPEĞİNİZİN PSİKOLOJİSİ 
  Köpeğin kendi doğasına ters düşen ve herhangi bir amaç taşımaksızın yapılan   davranışların sebebi psikolojik problemler olabilmektedir. Bunlardan bazıları,   sebebi dış faktörler olsa bile, köpeğin kendi içsel hesaplaşmalarıdır. Buna,   anoraksia nevrosa dediğimiz sinirsel sebeplere dayalı iştahsızlık, depresyon,   demoralizasyon ve sebepsiz kaşınmadan tutun, kuyruk yemeye kadar varan obsessif   - kompulsif davranışlar örnek gösterilebilir. Bunlar genellikle insan - köpek   ilişkisini doğrudan etkilemezler. Ancak bu ilişkiyi doğrudan etkileyen   bozukluklar vardır ki, bunun en tipik örneği agresif (saldırgan) davranışlardır   ve köpeğin anksiyetesi (gerginliği) dışarıya yönelmiştir. Bunların tamamı tedavi   gerektiren psikolojik problemlerdir. Öncelikle şu soruyu cevaplandırmalıyız:   Köpekte problem olarak nitelendirdiğimiz husus gerçekten köpeğin problemi   mi,yoksa bizim problemimiz midir? Aslında ortaya çıkan davranış problemlerinin   önemli bir bölümü, köpek tarafından normal olan davranışların, insanlar   tarafından anormal olarak algılanmasıdır. Bizler hayvanlardan, bizim gibi   hareket etmelerini ve bizim monoton hayat düzenimize uymalarını bekleriz. Tabii   ki, evcilleştirmeyle birlikte, köpekler de kendi yetenekleri doğrultusunda bize   uymaya çalışmışlardır. Ancak, bazen bizim isteklerimiz çok abartılı   olabilmektedir. Maalesef, köpek için tamamen normal olan birçok davranış insan -   köpek ilişkisine zarar verecek boyutlardadır. Örneğin; köpeğin evde liderlik   iddiasında bulunması, köpeğin içgüdülerine ters düşmeyen, son derece normal bir   davranıştır. Bu tür davranışlar, köpek açısından davranış bozukluğu olmasa da,   köpeğin insanla beraber yaşamına olumsuz etki ettiği için, istenmeyen davranış   sınıfına girer ve bunların giderilmesinde de psikolojinin tedavi yöntemleri   uygulanır. 
  Bazı istenmeyen davranışlar, sadece basit bir nedenden dolayı oluşmaktadır.   Örneğin; küçük bir oda içinde sürekli olarak havlayan bir köpek, geniş bir bahçe   içine konulsa havlamayacaktır. Bunu da davranış problemi olarak nitelendirebilir   miyiz? Örneğin; yalnızlık endişesi diye adlandırılan problem nedeniyle, akşam   eve geldiğimiz zaman birçok kıymetli eşyamızı köpeğimiz tarafından parçalanmış   olarak bulabiliriz. Bir vakamda bunun sebebini bulmakta epey zorluk çekmiştim.   Ama olayı iyice incelediğimde, bu problemin sebebinin çok komik ve basit   olduğunu buldum. Köpeğin böyle davranmasının tek nedeni, gündüz vakti üst   kattaki çocuğun oynadığı atariden çıkan acayip seslerdi. Hayvan bu seslerden   dolayı gerginleşiyor ve gerginliğini bu şekilde çözüyordu. Eğer hayvana huzurlu   bir ortam sağlayamamışsak ve havyan korkusundan dolayı bu tür davranışlarda   bulunuyorsa, bu davranışı anormal diye nitelendirmeden evvel biraz düşünmemiz   gerekmiyor mu?